Pesten heeft vele gezichten. We beseffen niet altijd dat we pesten en/of gepest worden. Later komt dit besef dan naar boven met veel schaamte verdriet en pijn. Iemand dat ooit gepest is geweest blijft zich dit herinneren. Het pestgedrag van vroeger heeft dan vele triggers veroorzaakt in ons latere leven waardoor we er geregeld aan herinnerd worden. Zelf zijn we mechanismen gaan ontwikkelen om met pestgedrag om te gaan. Deze mechanismen hebben zich dan vastgezet in patronen die ons ooit hebben geholpen, maar nu een obstakel zijn geworden. Piekeren en verdriet op latere leeftijd zijn vaak ook uitlopen van pestgedrag. Kortom pestgedrag heef grote gevolgen op lange termijn. Wanneer we nu in een situatie van pesten verzeild zijn geraakt, is het erg belangrijk om juist en kordaat te reageren. Gevoelens van machteloosheid, schaamte, boosheid en verdriet zouden we kunnen omvormen in het gevoel van persoonlijk leiderschap, begrip, mildheid en acceptatie naar jezelf. Het is niet door ons af te schermen dat we pesten kunnen aanpakken, maar juist door op een goede assertieve en open manier te reageren. Wanneer we in therapie deze houding aanleren staan we weerbaar tegen pestgedrag en veerkrachtig tegenover pestgedrag uit het verleden.