Als er één onderwerp is waar we heel sterk het gevoel hebben om te falen of tekort te komen zijn het wel opvoedingsproblemen. Als ouder worden we dan geconfronteerd met een zekere machteloosheid. Opvoeding vinden we als ouder zeer belangrijk en daarvoor willen we graag ons best doen. Opvoeding gaat immers over de toekomst van onze kinderen en kinderen ervaren we misschien wel als het belangrijkste in ons leven. Echter wanneer er opvoedingsproblemen ontstaan worden we geconfronteerd met het niet kunnen overbrengen van ons verlangen en onze visie naar onze kinderen. Het lijkt dan wel of onze kinderen niet mee zijn in ons verhaal of het feit dat we het beste met hen voorhebben niet willen inzien. Bij opvoedingsproblemen worden we zelf ook geconfronteerd met onze eigen opvoeding, waarbij we veel moeite doen om het beter te doen dan onze ouders. Men zegt wel eens dat kinderen ons een spiegel voorhouden en vaak klopt dit ook. We worden boos en onze kinderen tonen onze boosheid. We willen geen tegenspraak en onze kinderen tonen ons onze onbuigzaamheid ook al denken we vaak dat we het op de juist manier doen. In therapie kunnen we onze patronen in de opvoeding bekijken. De psycholoog of therapeut zal samen bekijken welke houdingen, visies en verwachtingen er op de voorgrond liggen, maar ook wat de onderliggende zaken zijn. Tijdens een therapeutische sessie is er ruimte om te reflecteren. Onze psychologen en therapeuten kunnen ook een hele hoop handvaten en inzichten aanreiken die mogelijk kunnen helpen bij de opvoedingsproblemen. In de therapeutische ruimte kan er dan geoefend en geëxperimenteerd worden om zo patronen te doorbreken. Het oplossen van opvoedingsproblemen is ook een innerlijk proces van zelfontplooiing.