Doelloosheid

Doelloosheid of gebrek hebben aan doelen in ons leven geven ons een erg onbehagelijk en nutteloos gevoel. Het maakt ons wat neerslachtig of depressief. We geraken in een negatieve spiraal van zelfverwijt en apathie. Soms komt de doelloosheid vlak na een nieuw hoofdstuk in het leven. Afgestudeerd zijn, kinderen die zelfstandig worden en uit huis gaan, op pensioen gaan, een project afgewerkt, … We komen dan vanuit een drukke periode waarin de doelen zeer duidelijk en afgebakend waren naar een situatie waarin het onduidelijk is welke weg we verder op willen gaan en hoe we dit juist willen. Doelloosheid kan ook gewoon zonder aanleiding ontstaan. De wereld rondom ons lijkt veel minder interessant om voor te gaan of onze omgeving lijkt juist heel goed te weten wat ze willen en jij blijft ter plaatse trappelen zonder richting. Het leven wordt interessant en aangenaam wanneer we richting hebben. Soms lijkt ons doel zo ver weg dat het onbereikbaar is en haken we af met als gevolg…doelloosheid. In therapie leer je afstemmen met je zelf. Wat is er voor jou waard om naar toe te gaan? Welke stappen zou jij zelf graag zetten?. Iemand die goed is afgestemd met zichzelf kan makkelijker zijn doelen zetten. Ook is het heel belangrijk om tussentijdse doelen voorop te stellen. Een ambitieus doel is vaak een te grote stap waardoor we snel gedemotiveerd kunnen worden. Kleine stapjes in de goede richting helpen je om gemotiveerd te blijven en vooruit te gaan. We ervaren tijdens therapie vaak dat mensen heel kritisch kunnen zijn voor zichzelf. Doordat de therapeut ons leert om op een milde manier naar onze vooruitgang te kijken en waardering geeft voor de stappen die we reeds hebben gezet, geraken we uit de negatieve cirkel van doelloosheid en zelfverwijt.